Ławki miejskie zapewniają możliwość siedzenia na wolnym powietrzu co jest jednym z kluczowych aspektów funkcjonalności kameralnych palców i skwerów miejskich. Od dostępności i jakości ławek zależy atrakcyjność projektowanego placu jako miejsca spotkań i odpoczynku. Przy projektowaniu siedzeń urbanistycznych należy zwrócić uwagę na 3 kwestie: formę, jakość i odpowiednie usytuowanie. Przy wyborze formy siedzisk warto pamiętać, że typowe, wolnostojące ławki nie są jedynym rodzajem siedzeń urbanistycznych. Najlepszą formą siedzisk zewnętrznych są elementy stanowiące integralną część zagospodarowania placu. Jako atrakcyjne miejsca do odpoczynku służyć mogą odpowiednio ukształtowane, szerokie schody, uskoki terenu i murki oporowe, a także elementy rzeźbiarskie. Tego typu niestandardowe siedziska cieszą się dużą popularnością, zwłaszcza wśród turystów i młodzieży. Dają poczucie swobody i naturalności, co korzystnie wpływa na postrzeganie przestrzeni publicznej jako miejsca otwartego i przyjaznego. Zachodzące w ten sposób „oswajanie” przestrzeni miejskiej może w konsekwencji pozytywnie wpływać na poczucie odpowiedzialności za dobro wspólne oraz na relacje międzyludzkie w mieście.
Problemem związanym z tego typu rozwiązaniami funkcjonalnymi jest odpowiednie usytuowanie i dobór materiałów. Aby kamienne schody zachęcały do siedzenia, muszą być usytuowane w nasłonecznionym miejscu. Można także rozważyć zastosowanie na pewnych elementach (jak np. murki oporowe) jako siedzisk ciepłej okładziny drewnianej. Rozwiązaniem alternatywnym jest zastosowanie ławek/siedzisk wykonanych z konglomeratu granitu lub marmuru, z których można korzystać zarówno latem jak i zimą.
Stosując tradycyjne ławki wolnostojące nie można zapomnieć o uważnym doborze ich stylistyki, tak aby pasowała ona do kompozycji placu. Pamiętajmy, że przebudowa placu miejskiego nie musi zawsze oznaczać wprowadzania XIX-wiecznych w swej formie kutych ławek, czyniących z centrów polskich miast prowincjonalne „skanseny” estetyczne. Zachęcamy do sięgania po nowoczesne rozwiązania stylistyczne i materiałowe, z którymi wiąże się kolejna ważna do omówienia cecha – jakość ławek.
Nowoczesny design ławek miejskich opiera się na ergonomii oraz na zastosowaniu wysokiej jakości materiałów. Obecnie najbardziej popularnym materiałem wykonania ławek miejskich jest niewątpliwie stal. Standardem staje się system antygrafity oraz 10 letnia gwaranacja. Duże koszty oraz problem nagrzewania się siedzisk ze stali nierdzewnej spowodowały, że polecamy obecnie stal cynkowaną, malowaną proszkowo. Dodatkowe powlekanie proszkowe stali sprawia, że ławki takie pozostają ciepłe w zimie a latem chłodne, zapewniając komfort siedzenia porównywalny z ławkami drewnianymi. Kolejnym atutem stosowania tego typu rozwiązań jest niewątpliwie fakt, iż ławki tego typu nie wymagają corocznej konserwacji, a dzięki zastosowaniu najwyższej jakości naturalnych lakierów ulegają po każdym opadzie deszczy samo-czyszczeniu, dzięki czemu zawsze pozostają czyste.
Ławki stanowią niezbędne miejsce odpoczynku dla osób starszych. Dlatego ważne jest, aby bez względu na porę roku możliwe było skorzystanie z nich. Ilustracja pokazuje zestawienie dwóch rodzajów ławek w identycznych warunkach pogodowych. Dzięki specjalnemu procesowi technologicznemu nowoczesne ławki zawsze pozostają ciepłe i co ważne zaraz po opadach deszczu czy śniegu nadają się do siedzenia.
Nowoczesne ławki drewniane wykonujemy się z drewna egzotycznego, z gatunków zapewniających wysoką trwałość siedzisk tj. Pauoro, Okoume, Iroko, Teak, dzięki czemu nie trzeba ich co roku konserwować. Uzyskana tym sposobem oszczędność kosztów w dłuższej perspektywie rekompensuje większy wydatek wstępny na ławki wysokiej jakości.
Rozmieszczenie ławek na placu bądź skwerze powinno dawać możliwość wyboru miejsca siedzenia w zależności od indywidualnych preferencji i warunków atmosferycznych. Przez większą część roku największą popularnością cieszą się ławki stojące w miejscach nasłonecznionych, jednak w upalne, letnie dni lepsze są ławki zacienione. Idealnym kompromisem jest ustawienie ławki w słonecznym miejscu, ale w półcieniu rzucanym przez drzewo o luźnej koronie.